Tourette „Rafał” 2010

Czytając oficjalne notatki dotyczące wydanej EPki dowiadujemy się:

„Rafał” zespołu Tourette to trzydziesta trzecia płyta w katalogu MegaTotal.pl Album o dwu obliczach. Zespół zderza na niej brudne, rockowe brzmienie oryginalnych utworów z elektroniczną sterylnością ich remixów.

Dwa właściwe utwory to tytułowa, przebojowa i rozpędzona rockowa maszyna, czyli „Rafał” oraz nerwowy i wykrzyczany Sam. Oba kawałki to rockowe mięso przyrządzone w zestawie klasycznym: głos, dwie gitary, bas i perkusja. Pozostałe pięć utworów to remixy wspomnianej dwójki oscylujące pomiędzy elektro i breakbeatem a industrialem i ambientem. Wzięła je na warsztat piątka różnych artystów, którzy dokonali zaskakująco trafnych transformacji rockandrollowego brudu na język sterylnej elektroniki.

Pisząc o tej płycie nie można pominąć tekstów. Oba są wyznaniami… bardzo szczególnymi wyznaniami. Zespół już samą nazwą deklarujący niepokorne podejście do rzeczywistości i zastanego porządku, tutaj mierzy się z tematem miłości. Rzuca wyzwanie i stawia pytania. Warto sobie na nie odpowiedzieć.

A teraz słów kilka o tym, co znalazło się na krążku. Żywiołowa muzyka, wciągająca od pierwszego taktu. Ekspresyjna, szybka, nie za ciężka, ale drapieżna. Można by rzec garażowa. Zachrypnięty, niski głos Adama Kity i niezłe teksty wciągają słuchacza w inny wymiar. Dzieje się tu sporo, chociaż tak naprawdę są tylko dwa kawałki: „Rafał” i „Sam”. Pozostałe 5 dzieł to remixy i tu można zadać pytanie, jaki był cel umieszczania ich na tej EPce? Gdyby były tylko dwa podstawowe kawałki można by to potraktować, jako singiel promujący przyszłą płytę w konwencji dobrej, mocnej muzy, z niedosytem, jaki pozostawia zawsze singiel i z wiszącym w powietrzu pytaniem:, co będzie dalej. Tymczasem na płycie znalazły się przemodelowane utwory, zaaranżowane w rozmaitych konwencjach. To w klimatach Depeche Mode, to znów niemalże włażące w stylistykę Prodigy, gdzieś tam słychać echa Mansona, a jak się uprzemy to nawet może zmianę stylistyczną zaproponowaną przez znaną wokalistkę jeszcze bardziej znanego zespołu O.N.A. w swym solowym kawałku „Winna”, które to dzieło w moim skromnym zdaniem jest wyśmienite. Szkoda, tylko tego, co się stało ostatnio, czyli …, ale nie ważne, nie o nią wszak chodzi. Tak sobie myślę, czy Tourette pójdzie właśnie w tym kierunku (znaczy bez kierunku), czy zachowa rozwagę i zostanie przy dźwiękach oraz sposobie grania, jaki przywodzi na myśl stary Perfect jeszcze z Hołdysem w składzie. To właśnie oryginalna (nie remixowa) muzyka (Tourette) przyprawia słuchacza o „gęsią skórkę”, a mnie ujęła od samego początku kawałka „Rafał. Posłuchajcie! Warto! Robią chłopaki wrażenie niesamowite. Zresztą wystarczy wejść na ich stronę by się przekonać, jaką energią dysponują. Sztuką jest zagrać energetycznie, ale Wielką Sztuką jest tak wyglądać na zdjęciach jak oni wyglądają!

Może się czepiam, ale te dodatki remixowe pasują tu jak przysłowiowy "garbaty do ściany", ale jak mówię (a w zasadzie piszę) może się niepotrzebnie czepiam, bo taki jest obecnie trend.

Ciekawostką jest to, że płytę sfinansowali Fani z serwisu MegaTotal.pl.


Utwory na płycie:
1. Rafał
2. Sam
3. Sam (Apieceofbart rmx)
4. Sam (MW rmx)
5. Sam (Climax rmx)
6. Rafał (Polonaise rmx)
7. Rafał (Dorian Mono rmx)

Skład zespołu:

Adam Kita (śpiew)
Paweł Ptag Ptasznik (gitara)
Michał Wójcik (gitara)
Kuba Pałka (perkusja)
Dawid Gacek (gitara basowa)

Moja ocena: Celowo nie oceniam, wrzucę tym razem na looz i proponuję słuchaczom ocenić. Mnie się podoba!